Sundowner Stuck

Woensdag 16

Nog even wat foto's gemaakt van de enorme Baobap bomen in het kamp.









Daarna tijd om verder te reizen richting de Okavango Delta. Grootste gedeelte van de route was 200 kilometer snelweg richting Maun. Gestopt bij het tankstation in Gweta, maar deze was nog niet open. De Lonely Planet waarschuwde hier al voor, in 2013. Ze waren dus niet erg opgeschoten. Volgens een aanwezige wilden ze met twee weken open. Zo zag het er nog niet uit.

Onderweg weer privé safari, drietal struisvogels gespot, en enkele olifanten, verkoeling zoekend in de schaduw van een boom vlak langs de weg. Pitstop bij een vage politie controlepost, waar we ook los kwamen van de colonne toeristenvoertuigen waarin we terecht waren gekomen.

In Maun getankt, want na Maun was dat zeer waarschijnlijk niet meer mogelijk. Door Maun gereden, op weg naar Thamalakane River Lodge (TRL), onze laatste tussenstop vóór de Delta.

Hele kudde dieren recht voor de deur van ons huisje. Helaas
gewoon koeien, niks spannends. Dat stond niet in de
brochure!

TRL bleek een mooie lodge te zijn. Stenen huisjes en gebouwen, alles zag er netjes uit. Mooi gelegen aan de Thalamakane rivier, en.... Hippo's voor de deur. We waren wat vroeg, dus eerst geluncht. Bij afrekenen gaf de serveerster aan dat we de fooi niet op de bon erbij moesten schrijven , maar dat ze die liever cash in handen kreeg. Apart. En lastig, want we hadden geen lokaal geld, en niet veel 'kleine' dollars. Later bleek dat fooi gewoon wel op de bon kon, dus hier was toch iets apart aan de hand geweest.

Voor het eerst in dagen een plek met Wifi, dus ook weer wat contact met de buitenwereld. Vervolgens naar ons huisje gebracht. Dit was wel het netste en meest luxe verblijf tot nu toe.

's Middags bij de bar op het terras gezeten, om de Wifi te kunnen gebruiken. Bedoeling was om de blog eindelijk eens bij te werken, maar dat bleek lastiger dan gedacht, en is ook niet gelukt.

Hippo ' gespot'  tijdens de sundowner cruis

Daarna tijd voor de sundowner cruise. We waren met z'n twee, en schipper Happy. Het water stond zeer laag, en zodoende konden we niet richting Delta varen om grotere wilde dieren te spotten. De tour zou beperkt blijven tot informatie over de vogelpopulatie. En regelmatig zat de schroef vast. Het verliep allemaal niet heel soepel, maar de zonsondergang vanaf het water was schitterend, en we hebben hippo's van dichtbij kunnen bekijken.




Deelgenomen aan het buffet in het restaurant. Gesproken met de kok, die Nederlands bleek te zijn. Woonde al jaren in Afrika. Was met pensioen, maar deed nog wat leuke dingen, zoals het helpen opzetten van de keuken in safari camps. Hij woonde nu in Maun, met nog meer Nederlanders. Allemaal in hun eigen straat die ze zelf hadden vernoemd.

Van Sango Safari Camp, onze volgende bestemming, had hij nog nooit gehoord. Op de terugweg zouden we weer een nacht hier verblijven, en de ervaring met hem delen.

Oh ja, als vegetariër kon je beter niet van de sla eten. Hier zaten verschillende soorten kleine levende beestjes in....

Hier geen regels over wat wel en niet te doen in het donker. Enkel bordjes dat je moest oppassen voor de hippo's en krokodillen. Zaten hier dan geen slangen?

Ons verblijf bij Thamalakane River Lodge. De voorste punt was van een soort gaas.