Zuidelijk Afrika: Sango Sango, DT

Donderdag 17

Nog even naar de hippo gekeken voor ons huisje, maar meer dan ogen en oren liet hij of zij niet zien. Tijdens het ontbijt nog even naar de route voor vandaag gekeken. Na het ontbijt vertrokken richting Sango Safari Camp, dat in de Okavango Delta ligt. De reistijd was niet op te maken uit de routebeschrijving, maar wel was duidelijk dat een groot deel van de route over onverharde weg zou voeren. Die begon een kilometer of zeven eerder dan beschreven, een goed begin. We reden voornamelijk op basis van een routebeschrijving van het reisbureau, en hadden voor de zekerheid de gps ingesteld op de coordinaten van het kamp, die in de beschrijving waren vermeld. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want de gps gaf op een gegeven moment aan dat we aan afslag hadden gemist, en om moesten keren. Dat gedaan, de afslag genomen, maar dat was een dusdanig smalle weg dat ook dat niet de juiste route leek. Terug gereden, het dorpje in naar de Tuck shop, en gevraagd wat de juiste route was. Voordat we omgekeerd waren zaten we op de goede weg, dus terug. Dit leverde twintig kilometer en dertig minuten extra offroad rijden op.

Dat offroaden was eigenlijk best kicken. Vond ik dan. De weg was niet echt van gravel zoals de beschrijving aangaf, maar meer zand met gedeeltelijk een harde ondergrond. Heel breed, er konden wel vier jeeps naast elkaar waarschijnlijk. Snelheidslimiet tachtig kilometer per uur, maar hier en daar zat een verrassend diepe kuil, dus die snelheid hebben we niet veel gehaald. Bovendien reden we midden in de bush, dus wildlife kon zomer oversteken. We hebben bijvoorbeeld olifanten zien oversteken. Als dat na een bocht of heuvel gebeurd is tachtig mogelijk te hard om op tijd stil te kunnen staan. En uiteindelijk hadden we niet echt haast. We wilden alleen rekening houden met de mogelijkheid dat we verkeerd zouden rijden, dus tijd zouden hebben voor correctie.

Onderweg een pitstop moeten houden. Een plek met veel open vlakte erom gekozen, zodat we wilde dieren aan konden zien komen, mocht die situatie zich voordoen. Auto laten lopen, want ondanks dat er zo af en toe wel ander verkeer was, wil je hier niet met pech staan. Tegen het eind van de route werd de omgeving groener, en waren er plaatsen met water waar dieren, waaronder olifanten, stonden te drinken. Toch deels ook een beetje een persoonlijke safari. Eénmaal moesten we een kleine omweg maken, omdat de hoofdweg onder water stond. De routebeschrijving ging uit van hoog water, en dat maakte de beschrijving veel spannender dan nodig. Het laatste deel van de beschrijving leek vaag: "Na roze cottages links om een rondavel heen naar het kamp". Maar dit bleek toch correct. Bij Sango zijn ze blijkbaar niet geïnteresseerd in gelegenheidstoeristen, dus er staan langs de weg nergens borden.

Personeel ontmoet, welkomstdrankje, geïnformeerd over het kamp en onze tent. Direct al vier hippo's in de rivier voor het hoofdgebouw, uit het water.

Uitzicht vanuit het hoofdgebouw van Sango Safari Camp. Hippo's! Nice.

Vlakbij onze tent was een grote groep bavianen aanwezig. Een mannetje was de groep aardig op stang aan het jagen. Maakte een soort blaffend geluid daarbij. Geen idee wat voor ritueel daar plaatsvond, maar de groep was aardig in paniek zo leek het.

We werden opgehaald voor een ingelaste lunch, en dat kwam ons goed uit.
Daarna nog even bij de tent gezeten, maar al gauw bleek dat het daar nog heter was dan in het hoofdgebouw, dus snel weer terug. Met boek en iPad, maar uiteindelijk enkel gekletst met overige gasten.

De Amerikaanse dame had maar één item op haar bucketlist: naar Afrika. Dat was dus gelukt. Ze was nogal ' gezet', en later vernomen dat ze Mrs. Bacon heette.... Later kwam er nog een stel (wat oudere) dames uit Engeland. Leven in de brouwerij :)

Om half vier verzameld voor de high tea, en om vier uur tijd voor de eerste gamedrive. Samenstelling: gamedriver DT, een duits koppel, de dames uit Engeland, en wij. Het Duitse, ook wat oudere, koppel was niet zo sterk in Engels, en hun Duits was niet goed te begrijpen, dus daar niet veel informatie mee uitgewisseld. DT was een vrolijke gids, en de dames waren een 'hoot'.

De drive vond plaats in de Khwai reserve, waarin het kamp ligt. Hierin is het toegestaan om offroad te rijden. En ook nu weer werd er hoog ingezet bij de eerste drive. Hippo's, olifanten, een leeuwin, drie mannetjes leeuwen, en een moeder en zoon luipaard hereniging! Nog een sundowner, daarna terug naar het kamp, even opfrissen, een drankje bij het kampvuur, en gezamenlijk dineren. Het diner werd door het personeel zingend aangekondigd. Tegenover de dames uit Engeland gezeten, entertainment gegarandeerd. Het was een gezellige boel. Na afloop nog even rond het vuur, maar vroeg naar bed, want vroeg weer op.