Ontbeten. Koffie was deze keer wel te drinken. Daar zat vorige keer dus echt iets geks in. Naar Maun gereden. Auto vol laten gooien. Gevraagd om wat extra geld bij afrekenen, als fooi voor het personeel daar. Extra geld pinnen kennen ze daar blijkbaar niet, dat was een heel gedoe. Manager erbij. Lachen.
Auto ingeleverd, vlakbij het vliegveld. We hadden er wat 'bushmarks' bij gemaakt. Maar een snelle inspectie leverde goedkeuring op. We werden nog even naar de vertrekhal gereden gelukkig.
Inchecken was nog wel interessant, want het computersysteem was down, dus het moest met de hand. Dat was vragen om je koffers kwijt te raken. Maar voordat ze klaar waren met het handmatige gedeelte waren de computers weer in de lucht, dus ging het uiteindelijk toch nog electronisch.
We hadden voldoende tijd, dus nog even de winkeltjes bezocht, vlak buiten het vliegveld. We wilden daarna nog even op een terasje zitten, maar die tent ging pas later die middag open. We mochten nog wel even binnen kijken. Mooie tent. Maar wel een aparte situatie.
Op het vliegveld zou ook een tentje zijn waar je wat kon eten en drinken, maar die bleek gesloten. Uiteindelijk tijd voor de vlucht naar Johannesburg, met dit ultramoderne propellorapparaat, van Botswana Air ook nog....Maar goed. Dat viel dus reuze mee. Een veel betere vlucht dan we op de weg hierheen hadden.
We hadden aangenomen lunch te krijgen op de vlucht naar Johburg, maar dat viel tegen. Late lunch op het vliegveld gehad, en geen trek meer in diner daarna, dus dat werd Milkshake met malariapil.
Op Johannesburg hadden we dus een uurtje of acht(!) de tijd om alle koopwaar in de winkeltjes aandachtig te bestuderen.... Snoken in de rookruimte. Die drie uur voor vertrek werd gesloten. In het restaurant kon het echter ook.
Uiteindelijk middernacht, tijd voor een kleine elf uur vliegen naar Amsterdam. Je moet er wat voor over hebben, maar het is het zeker waard geweest!
Pula!
No comments:
Post a Comment